Μαζική και δυναμική κινητοποίηση πραγματοποίησε το απόγευμα της Τρίτης το ΠΑΜΕ, ενάντια στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης, η οποία, σε συνεννόηση με το κουαρτέτο, ετοιμάζεται να φέρει στη Βουλή το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, το νέο Φορολογικό και άλλα αντεργατικά μέτρα.
Παράλληλα, το ΠΑΜΕ δίνει τη μάχη για την επιτυχία της 48ωρης γενικής απεργίας, όταν η κυβέρνηση φέρει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο στη Βουλή.
Εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι, γυναίκες και συνταξιούχοι συγκεντρώθηκαν στο Άγαλμα Βενιζέλου όπου μίλησε ο Κυριάκος Τσιαούσης, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών και Επισιτιστικών Επιχειρήσεων Κ. Μακεδονίας. Ακολούθησε δυναμική πορεία στους δρόμους της πόλης, φωνάζοντας συνθήματα όπως «Αυτά τα μέτρα, αυτή η πολιτική των μονοπωλίων είναι εντολή», «Εργατιά μπροστά, τώρα μια γροθιά, γκρέμισε μνημόνια και αφεντικά» και «Με αγώνες έχει γίνει η Ασφάλιση, δεν είναι για παζάρια και για διάλυση».
Ομιλία του σ.Τσιαούση
Αυτή η κινητοποίηση έχει σκοπό «την ακόμα μεγαλύτερη κλιμάκωση κόντρα στη λαίλαπα των αντιλαϊκών μέτρων, αυτών που μας επέβαλαν, αλλά και των χειρότερων που μας ετοιμάζουν. Ακόμα καλύτερα πρέπει να συντονίσουμε τη δράση μας ενόψει και της μεγάλης 48ωρης γενικής απεργίας που έχουμε μπροστά μας. Πρόκειται για μια μάχη που έχει ιδιαίτερη σημασία και που θα παίξει καθοριστικό ρόλο για το αν και κατά πόσο θα καταφέρει το οργανωμένο ταξικό κίνημα να βάλει φραγμούς στα σχέδια της μεγαλοεργοδοσίας, της κυβέρνησης, της ΕΕ για ακόμα μεγαλύτερη σφαγή στα δικαιώματά μας, στο όνομα πάντα της καπιταλιστικής ανάπτυξης».Δεν υπάρχει χρόνος για επανάπαυση ή τυχόν καθυστερήσεις, προσθέτοντας ότι «δεν συζητάμε για μερεμέτια ή για επιμέρους διαπραγματεύσεις, να παρθεί τώρα πίσω το αντιασφαλιστικό έκτρωμα!!!».
Υπογράμμισε ότι «το μήνυμα που στέλνουμε είναι ξεκάθαρο και το φωνάζουμε για άλλη μια φορά: Να πάρουν πίσω τώρα το αντιασφαλιστικό έκτρωμα. Όχι μόνο σε αυτό, αλλά και σε κάθε τι αντιεργατικό - αντιλαϊκό θα μας βρίσκουν απέναντί τους. Όπως είπαμε, πυξίδα μας είναι το ταξικό μας συμφέρον και οι σύγχρονες ανάγκες μας. Αυτό αφορά τους πάντες και κάνουμε κάλεσμα σε όλους. Κανένας δεν περισσεύει, ανεξάρτητα το τι ψήφισε και σε ποιο θεό πιστεύει.
Το εργατικό κίνημα, έχοντας στο πλευρό του τα λαϊκά στρώματα, μπορεί να κάνει πολλά. Ο λαός δεν έχει δείξει την πραγματική του δύναμη. Στο χέρι μας είναι, ενόψει και των μεγάλων μαχών που έχουμε μπροστά μας, να συμβάλουμε έτσι ώστε να διαμορφωθούν οι συνθήκες και να εφαρμοστεί αυτό στην πράξη».
Άσχετο με την κινητοποίηση, αλλά είναι η μέρα τέτοια. ( 30 Μάρτη )
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν χαράματα Κυριακής, 30 Μαρτίου 1952, όταν σταμάτησε να χτυπάει η καρδιά ενός σπουδαίου ήρωα. Του Κομμουνιστή Νίκου Μπελογιάννη.
Απόσπασμα από την απολογία του Νίκου Μπελογιάννη
«Οι κομμουνιστές δεν είναι όργανα των ξένων. Ο κομμουνισμός είναι πανανθρώπινο ιδανικό και παγκόσμιο κίνημα. Ξεκίνησε μια φούχτα τον καιρό του Μαρξ, έφτασε σήμερα τα 800 εκατομμύρια και αύριο θα απλωθεί σε όλον τον κόσμο. Μπορεί ποτέ όργανα των ξένων να δημιουργήσουν ένα τέτοιο μεγαλειώδες κίνημα; Ποιος ξένος πράκτορας δίνει με τέτοια απλοχεριά τη ζωή του, όπως τη δίνουν χιλιάδες κομμουνιστές; Οι θυσίες αυτές μόνο με τις θυσίες των πρώτων χριστιανών μπορεί να συγκριθούν. Αλλά και πάλι υπάρχει μια διαφορά, ότι ενώ οι χριστιανοί δέχονταν το μαρτύριο και το θάνατο, ελπίζοντας να κληρονομήσουν τη βασιλεία των ουρανών, οι κομμουνιστές δίνουν τη ζωή τους μην ελπίζοντας σε τίποτα. Τη δίνουν για ν’ ανατείλει στην ανθρωπότητα ένα καλύτερο, ευτυχισμένο αύριο, που αυτοί δε θα το ζήσουν. Ποιο όργανο των ξένων μπορεί να προσφέρει τη ζωή του σ’ έναν τέτοιο μεγάλο σκοπό;»
ΔΣΕ
Κυριακή, 30 Μαρτίου 1952
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ο υπαρχιφύλαξ, διαταχθείς υπό του διευθυντού του, μετέβη αμέσως εις την πτέρυγαν όπου ευρίσκοντο τα κελιά των 8 μελλοθανάτων και εισήλθεν πρώτον εις το υπ’ αριθμ. 2 απομονωτήριον, εις το οποίο εκρατούντο οι Μπελογιάννης, Λαζαρίδης και Μπάτσης. Πλησιάζει τον Μπελογιάννη.
«Νίκο σήκω»
Ατάραχος ο Μπελογιάννης σηκώνεται και λέει:
«Πάμε για καθαρό αέρα;»
«Ναι, του απαντά, σας πάνε για εκτέλεση» (…)»
Το βιβλίο του «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα»που εκδόθηκε το 1998 από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή» στην επέτειο των 80 χρόνων του ΚΚΕ. Ένα έργο γραμμένο σε συνθήκες εγκλεισμού του στην Ακροναυπλία από την μεταξική δικτατορία και στη συνέχεια μέχρι την απόδρασή του από τις ναζιστικές δυνάμεις κατοχής.
Στο βιβλίο εξετάζεται ο ρόλος του ελληνικού κεφαλαίου σε συνδυασμό με τη διείσδυση και τη συνεργασία του με το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια ακτινογραφία της ελληνικής οικονομίας που ξεκινά από το 1824 και φτάνει έως το 1940 για το πώς λειτούργησε ο «σωτήριος» δανεισμός, από τα πρώτα «δάνεια της ανεξαρτησίας» μέχρι και τη μεταξική δικτατορία.
Ο Μπελογιάννης περιγράφει τους ληστρικούς όρους των δανείων με σκοπό την αποκόμιση κερδών από ντόπιους και ξένους τοκογλύφους και το πώς οι επακόλουθες πτωχεύσεις του 1827, του 1843, του 1893 και του 1932 έγιναν πεδίο θησαυρισμού της πλουτοκρατίας μέσα από επιβολή συνθηκών αποστέρησης του λαού.
https://www.youtube.com/watch?v=pUSQ7_1ULFw