Ο ΧΑΦΙΕΔΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ!!!

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

ΚΑΡΦΟΥΡ – ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ - DΙΑ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ο χαφιεδισμός στο μεγαλείο του!!!

Αφού μας μείωσε τους μισθούς έως 20%. Αφού απέλυσε εκατοντάδες πανελλαδικά μόνο τον τελευταίο χρόνο. Αφού η εντατικοποίηση της εργασίας μας τσακίζει κόκαλα, τρέχοντας να καλύψουμε δύο και τρία τμήματα λόγω έλλειψης προσωπικού, ε τώρα θα μας παρακολουθεί και ο μυστικός «χαφιές» πελάτης, πληρωμένος από την εταιρία. Και όλο αυτό η καλή μας εταιρία το βαπτίζει διαγωνισμό καταστημάτων με αμοιβή για το πιο εξυπηρετικό κατάστημα! Τι ειρωνεία!!!

  Η εταιρία αποθρασυνόμενη θέλει να επιβάλλει «καθεστώς Νταχάου» στα καταστήματα με τη συνδρομή βεβαίως της κυβέρνησης, που νομοθέτησε μια σειρά αντεργατικούς νόμους, ιδιαίτερα, τα τελευταία χρόνια.

Συνάδελφοι ας μην ξεχνάμε ότι εμείς κρατούσαμε και συνεχίζουμε να κρατάμε όρθια τα μαγαζιά τους. Εμείς παράγουμε τα τεράστια κέρδη παίρνοντας ένα εξευτελιστικό αντάλλαγμα. Αυτοί μας θέλουν φοβισμένους, ανασφαλείς και τρομοκρατημένους για να μας έχουν του χεριού τους.

Η σιωπή και η αποδοχή μας ελπίζοντας, κάθε φορά, ότι δεν θα έρθουν χειρότερα μόνο χειρότερα έφεραν. Η οργάνωση στο Σωματείο και η αλληλεγγύη μας στα μικρά και μεγάλα προβλήματα είναι η μόνη λύση που έχουμε απέναντι στην επιχείρηση. Μπορεί όμως να αλλάξει αυτή η κατάσταση όσο κλεινόμαστε στο  καβούκι μας; Όσο προσπαθούμε να βρούμε ατομικές λύσεις στα καθημερινά μας προβλήματα; Ξέρουμε πως όχι.

Όταν μόνος δεν μπορείς όλοι μαζί μπορούμε.

Και αυτό φοβούνται! ΣΗΜΕΡΑ έχουν καταφέρει να μας έχουν μόνους, αδύναμους και φοβισμένους. Όλοι ξέρουμε πως αυτό δεν βοηθάει. Αν δεν ενωθούμε  τώρα, αν δεν το πάρουμε απόφαση πως άλλος τρόπος εκτός από την ενότητά μας στην πράξη δεν υπάρχει, ας περιμένουμε χειρότερα, αλλά με τη δική μας συνενοχή. Σωτήρες και προστάτες δεν υπάρχουν. Τα προβλήματα αφορούν εμάς, δεν θα μας τα λύσουν άλλοι.

   Το ΔΣ του Σωματείου του παραρτήματος Θεσσαλονίκης απαιτεί από την επιχείρηση να μην προχωρήσει στο «χαφιεδοδιαγωνισμό». Καλεί σε αγωνιστικό συναγερμό τον κάθε έναν από εμάς αν η επιχείρηση επιμείνει.            

Η ευθύνη είναι στο χέρι και στη στάση μας.

 

Η Διοίκηση