Ο 9μηνος αγώνας των Χαλυβουργών
Η πρώτη μεγάλη απεργία σε επιχείρηση, στα χρόνια του μνημονίου. Ο βιομήχανος Μάνεσης, με τελεσίγραφο του, το Οκτώβριο του 2011 θέτει το εκβιαστικό δίλημμα «εκ περιτροπής εργασία και μείωση του μισθού στο μισό ή απολύσεις».
Πριν καν εκπνεύσει η διορία που τους έχει δώσει για να αποφασίσουν ως τις 1 Νοεμβρίου αν θα συμφωνήσουν ή όχι με τη μείωση ωρών και μισθών, απολύει τους πρώτους 18 εργαζόμενους. Με την εκπνοή της διορίας, άλλους 16. Με σχεδόν ομόφωνη απόφασή τους, οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργίας, προχωρούν σε απεργία. Οι απολύσεις φτάνουν τις 50 τον Δεκέμβρη και τις 65 στις 9 Ιανουαρίου του 2012.
 Ο βιομήχανος μεταφέρει μέρος της παραγωγής στο εργοστάσιο του Βόλου, οι εργαζόμενοι του οποίου παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των συναδέλφων τους από τον Ασπρόπυργο, αρνούνται να συμπαρασταθούν στον αγώνα τους. Το ίδιο συμβαίνει και με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στο Μέταλλο που, ο πρόεδρος της οποίας μιλά για «τυφλή σύγκρουση» και το Εργατικό Κέντρο του Ασπροπύργου, εκπρόσωποι του οποίου εμφανίζονται σπάνια στο κατειλημμένο εργοστάσιο κατά τη διάρκεια του πολύμηνου αγώνα.

Αντίθετα, η απεργία στη Χαλυβουργία, ξεσηκώνει τεράστιο κύμα αλληλεγγύης από εργαζόμενους άλλων κλάδων. Χιλιάδες ευρώ φτάνουν στο απεργιακό ταμείο, από το οποίο οι απεργοί συντηρούνται κατά τους μήνες του αγώνα τους, αλλά και τρόφιμα, ρούχα και είδη πρώτης ανάγκης.
Οι τριμερείς στο υπουργείο Εργασίας φτάνουν αρκετές φορές κοντά σε συμβιβασμό. Σε μια από αυτές, ο ιδιοκτήτης της Χαλυβουργίας, συμφωνεί να πάρει πίσω το μέτρο της 5ωρης εργασίας, αρνείται όμως να ανακαλέσει περισσότερες από 15 απολύσεις. Αρνείται ακόμα και όταν το υπουργείο Εργασίας Γιώργος Κουτρουμάνης, του υπόσχεται… επιδότηση για να πάρει πίσω τους απολυμένους.


Τους μήνες που ακολουθούν η εργοδοσία παραμένει αμετακίνητη στην αρχική της θέση. Τον Ιούνη του 2012, σχηματίζεται η κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά και λίγες μέρες αργότερα, με τα δικαστήρια να κρίνουν την απεργία τους παράνομη, τα ΜΑΤ κάνουν την εμφάνισή τους στην πύλη του εργοστασίου.
Τα 6 μέλη της απεργιακής φρουράς συλλαμβάνονται. Λίγες ώρες αργότερα οι απεργοί συγκρούονται με τα ΜΑΤ που προσπαθούν να βάλουν στο εργοστάσιο τους απεργοσπάστες. «Ο νόμος θα εφαρμοστεί. Το δικαίωμα στην εργασία είναι ιερό» δηλώνει ο πρωθυπουργός.
 Κάτω από το βάρος του 9μηνου αγώνα τους και της καταστολής, στην 21η τους συνέλευση από την κήρυξη της απεργίας και έπειτα, οι Χαλυβουργοί παίρνουν απόφαση αναστολής της απεργίας τους και επιστρέφουν στο εργοστάσιο στις 30 Ιουλίου του 2012.
 Από τους 450 εργαζόμενους του εργοστασίου, το 2014 όταν και ο ιδιοκτήτης αποφάσισε να κλείσει τη μονάδα του Ασπροπύργου, είχαν μείνει μόλις 74 εργαζόμενοι.
 


Πηγή: KATIOYΣΑ