ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ

Συνέντευξη στο web radio του ΠΑΜΕ παραχώρησε την Τετάρτη 27 Μάρτη ο Μπασίμ Ταμίμι, πατέρας της Αχέντ Ταμίμι, για τη δίκη της κόρης του, την κατάσταση στην Παλαιστίνη και στο χωριό τους, Ναμπί Σάλεχ, αλλά και το μήνυμά του προς τους εργαζόμενους και το λαό της Ελλάδας που συμπαραστέκεται στον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού.
Ολόκληρη την εκπομπή μπορείτε να την ακούσετε ΕΔΩ ενώ η μετάφραση έχει ως εξής:
- Είναι μεγάλη μας τιμή να σας έχουμε στη ραδιοφωνική μας εκπομπή, εδώ από την Ελλάδα. Αρχικά θα θέλαμε να σας εκφράσουμε, σε εσάς, στην οικογένειά σας και στον παλαιστινιακό
λαό την αλληλεγγύη του λαού της Ελλάδας.
- Σας ευχαριστώ για τη στήριξή σας και για όλα όσα κάνετε.
- Κ. Ταμίμι, θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε, επειδή γνωρίζουμε ότι η σύζυγος και η κόρη σας έχουν καταδικαστεί με φυλάκιση 8 μηνών, τι έκαναν ώστε να τις συλλάβουν και να τις καταδικάσουν σε φυλάκιση;
- Ο νόμος της κατοχής είναι ένας άδικος νόμος. Για αυτό, ο πρώτος λόγος για τον οποίο τις συνέλαβαν, είναι επειδή είναι Παλαιστίνιες. Δεν θέλουν οι Παλαιστίνιοι να είναι στη γη τους. Είναι μια μορφή τιμωρίας για όλους. Και γνωρίζετε τον λόγο που η Αχέντ χαστούκισε τον στρατιώτη και η μητέρα της το τραβούσε με την κάμερα. Αυτή είναι η κατηγορία ενάντια στην Αχέντ και τη μητέρα της. Όλοι γνωρίζουν τον ρατσισμό και τις διακρίσεις του καθεστώτος απαρτχάιντ που συνεχίζει να τιμωρεί και να επιτίθεται στους Παλαιστίνιους με κάθε τρόπο και δεν μπορούμε να περιμένουμε καμιά δικαιοσύνη υπό κατοχή, όπως το είπε η Άχεντ στο Δικαστήριο «Δεν υπάρχει Δικαιοσύνη στην κατοχή» και αυτό είναι ένα παράνομο δικαστήριο γιατί προέρχεται από μια παράνομη κατοχή και για αυτό είναι συνολικά παράνομο.
Για αυτούς τους λόγους πιστεύουμε ότι αυτός είναι ο τρόπος μας για να αντισταθούμε και να παλέψουμε ενάντια στον εχθρό μας και το περιμένουμε ότι θα συλληφθούμε, όμως ποτέ δεν θα σταματήσουμε να αντιστεκόμαστε στην κατοχή, γιατί αυτό είναι το καθήκον και η ευθύνη μας.
- Και δικό μας καθήκον είναι να στεκόμαστε στο πλευρό σας σε αυτόν τον αγώνα και θα συνεχίσουμε. Όμως, αν είναι δυνατόν, επειδή πολλοί άνθρωποι σήμερα στην Ελλάδα, δεν έχουν συγκεκριμένες πληροφορίες, ποια είναι η κατάσταση σήμερα στην Παλαιστίνη με την κατοχή;
- Η κατοχή δεν είναι απλά μια λέξη. Είναι μια καθημερινή κατάσταση. Δεν μπορείς να σχεδιάσεις τη ζωή σου, ούτε για 2 λεπτά, ούτε για 2 ώρες, γιατί δεν ξέρεις αν θα υπάρξει ένα τσεκ-πόιντ (σ.τ.μ. σημείο ελέγχου) που θα σε σταματήσει, ή θα σε συλλάβει, ή αν κάποιος θα σκοτωθεί ή θα πυροβοληθεί στο κεφάλι.
Από την εμπειρία μου, που έχω γεννηθεί το 1967, με την ισραηλινή κατοχή της Δυτικής Όχθης, από όταν γεννήθηκα μέχρι σήμερα, έχω βρεθεί στη φυλακή πολλές φορές, και αυτό είναι παράδειγμα του τι υποφέρει ο παλαιστινιακός λαός.
Παίρνοντας ως παράδειγμα εμένα και την οικογένειά μου, εγώ έχω βρεθεί πολλές φορές στη φυλακή, τις περισσότερες φορές με «διοικητική σύλληψη», που σημαίνει χωρίς καμία αιτιολόγηση. Όταν με ανέκριναν βίαια, με έριξαν σε κώμα για 14 μέρες, και ήμουν εντελώς παράλυτος για μια περίοδο. Σκότωσαν την αδερφή μου μέσα στο ισραηλινό στρατιωτικό δικαστήριο. Την ίδια μέρα που με δίκαζαν σκότωσαν την αδερφή μου στο ισραηλινό στρατιωτικό δικαστήριο. Τη γυναίκα μου, είναι η τρίτη φορά που τη συλλαμβάνουν. Για 2 χρόνια δεν μπορούσε να περπατήσει. Αυτή έχασε τον αδερφό της, που τον σκότωσαν μπροστά στην οικογένεια. Το είχε γράψει με την κάμερα και όλοι μπορούν να το δουν στο youtube.
Ο γιος μου έχει συλληφθεί 2 φορές και τον έχουν πυροβολήσει 3 φορές. Τον άλλο (σ.τ.μ. γιο μου) τον έχουν πυροβολήσει 3-4 φορές. Τον μικρό 2 φορές. Έχουν κάνει επιδρομή στο σπίτι μου πάνω από 200 φορές τα τελευταία 4 χρόνια. 2-3 φορές έχουν καταστρέψει και σπάσανε τα πάντα στο σπίτι μου. Μας έδωσαν διαταγή κατεδάφισης για το σπίτι, που σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να έρθουν να κατεδαφίσουν το σπίτι. Αυτός είναι ο τρόπος που η κατοχή συμπεριφέρεται στον Παλαιστίνιο, στον οποίον ανήκει η γη.
Έχουμε 2 πύλες στις εισόδους του χωριού. Το μεγαλύτερο διάστημα είναι κλειστές. Κάθε βράδυ έχουμε συγκρούσεις. Σε αυτήν τη κατάσταση, φανταστείτε τη ζωή σας. Αυτές είναι μερικές λεπτομέρειες και θα μπορούσαμε να μιλάμε μέχρι το βράδυ για το τι είναι η κατοχή και να περιγράφουμε την εικόνα των δυνάμεων κατοχής. Για εμένα η κόρη μου και η γυναίκα μου βρίσκονται μέσα στη φυλακή. Αυτό σημαίνει ότι καταστρέφουν την οικογένεια.
- Κ. Ταμίμι, επειδή είπατε ότι συνέλαβαν και τα άλλα παιδιά, πόσων χρόνων ήταν τα παιδιά όταν τα συνέλαβαν;
- Ο Ουαέντ την πρώτη φορά ήταν 14 και ο Μοχάμεντ ήταν 11 όταν προσπάθησαν να τον συλλάβουν και τον κράτησαν. Και αυτή τη στιγμή, από το Ναμπί Σαλέχ, από την οικογένεια έχουμε 20 άτομα στη φυλακή. Και αν μιλήσουμε για ξεχωριστές περιπτώσεις, έχουμε από όταν ξεκινήσαμε τις κινητοποιήσεις στο Ναμπί Σάλεχ, έχουμε 3 μάρτυρες, που σκοτώθηκαν στις κινητοποιήσεις. Ο Μουστάφα Ταμίμι, το 2011, Ρούσντι Ταμίμι, το 2012 και ο Σάμπα Ομπάιντ το 2017. Πάνω από 350 τραυματίες, 20 με αναπηρία, πάνω από 300 συλλήψεις πάνω από το 60% παιδιά κάτω των 18. Και πάνω από 25 κάτω των 15. Περισσότερες από 20 γυναίκες συνελήφθησαν. Έχουν δώσει διαταγές κατεδάφισης σε 15 σπίτια στο χωριό. Πυροβολούν με αληθινά πυρά, έχουν κάψει 7 σπίτια, έχουν κατεδαφίσει πάνω από 10 σπίτια. Για παράδειγμα από τα σπίτια μας, 3 φορές μας έχουν πάρει τα τηλέφωνά μας, τους υπολογιστές μας, λάπτοπ, κάμερες, οποιαδήποτε συσκευή την πήραν.
Έχουν πάρει και ελέγχουν το 60% της γης μας στο χωριό, που σημαίνει, το 60% του εισοδήματός μας. Μας πήραν την πηγή του νερού και μας δίνουν τρεχούμενο νερό μόλις 12 ώρες τη βδομάδα. Και μας πήραν το νερό για να το δώσουν στον εποικισμό που έχει νερό 24 ώρες κάθε μέρα. Όλα αυτά είναι κομμάτι του τι συμβαίνει και τι σημαίνει κατοχή. Και αυτή είναι μια κατάσταση που οι κάτοικοι της Ναμπί Σάλεχ αλλά και γενικότερα της Παλαιστίνης έχουν να αντιμετωπίσουν καθημερινά.
Όταν ξυπνάμε, βλέπουμε τις κόκκινες στέγες του εποικισμού, και βλέπουμε ότι, για παράδειγμα, βλέπουμε ότι δεν έχουμε νερό, ότι πρέπει να περάσουμε τα τσεκ πόιντ, που είναι τις περισσότερες φορές κλειστά και γι' αυτό αργείς στη δουλειά, αργείς στο σχολείο. Όλα αυτά σημαίνουν ότι και όταν γυρνάς σπίτι κλείνουν την πύλη και πρέπει να κάνεις κύκλο για να φτάσεις στο χωριό. Το σπίτι μου από το τσεκ πόιντ είναι μόλις 100 μέτρα, και πρέπει να κάνω κύκλο 20 χιλιομέτρων, για να φτάσω σπίτι μου, μόνο και μόνο επειδή έκλεισαν την πύλη. Αυτή είναι η καθημερινή μας ζωή. Τη νύχτα έρχονται, το πρωί έρχονται και αυτό είναι αυτό που ζούμε κάθε στιγμή και κάθε μέρα.
- Είναι πολύ σημαντικό για εμάς να έχουμε την προσωπική σας μαρτυρία και μια καθαρή εικόνα για την κατάσταση που αντιμετωπίζετε, ώστε να τη μεταφέρουμε στους εργαζόμενους και το λαό της Ελλάδας. Θα θέλαμε, όπως σας είχαμε μεταφέρει όταν είχαμε επισκεφτεί τη Νάμπι Σάλεχ, ο λαός και οι εργαζόμενοι της Ελλάδας, η πλειοψηφία του λαού, στέκεται στο πλευρό του λαού της Παλαιστίνης και στηρίζουν τον αγώνα για την απελευθέρωση της Αχέντ και όλων των Παλαιστίνιων κρατουμένων. Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στο λαό της Ελλάδας που στηρίζει τον αγώνα σας;
- Θα τους έλεγα, είστε σύντροφοί μας στον αγώνα, είστε αδέρφια μας, είστε σύντροφοι μας στον αγώνα της ανθρωπότητας. Είμαστε μαζί στον αγώνα και αντιστεκόμαστε στον ίδιο εχθρό, την αποικιοκρατία, τον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό. Το Ισραήλ είναι ο φύλακας για τα συμφέροντα του καπιταλισμού και της πολεμικής βιομηχανίας. Αυτό είναι το πρόβλημα, το οικονομικό σύστημα και η αποικιοκρατία. Πρέπει να είμαστε ενωμένοι ενάντια στο θάνατο της ανθρωπιάς, ο αγώνας σας είναι και δικός μας αγώνας. Αυτό που κάνετε είναι πολύ σημαντικό, το εκτιμούμε πάρα πολύ. Το χρειαζόμαστε και γνωρίζουμε ότι ο λαός της Ελλάδας είναι φίλος μας, υποστηρικτής, σύντροφος, αδέρφια μιας ανθρωπότητας. Αισθανόμαστε ότι είμαστε στην ίδια πλευρά, όχι σε αντίθετες πλευρές, ότι δεν είναι μόνο μια αλληλεγγύη, αλλά συντροφικότητα μεταξύ μας για να συνεχίσουμε τον αγώνα για τα πιστεύω μας και την ανθρωπότητα.
- Κ. Ταμίμι, θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για το μήνυμά σας που θα το μεταφέρουμε στους εργαζόμενους και το λαό της Ελλάδας, εκ μέρους των ταξικών συνδικάτων της Ελλάδας, σας εκφράζουμε τη στήριξη και αλληλεγγύη μας και τη δέσμευσή μας ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε στο πλευρό σας για όσο χρειαστεί. Πριν κλείσουμε, όπως σας είχαμε πει, καλλιτέχνες από την Ελλάδα δημιούργησαν ένα τραγούδι αφιερωμένο στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού και τη κόρη σας, και με αυτό το τραγούδι, σας στέλνουμε τις ευχές μας στον αγώνα σας. Σας ευχόμαστε ό,τι καλύτερο σε σας και την οικογένειά σας.
- Ό.τι καλύτερο σε όλους τους συντρόφους και τα αδέρφια μας στην Ελλάδα, σας ευχαριστώ.