Συναδελφισσες, συνάδελφοι, εργαζόμενοι στα super market πρώην Μαρινόπουλος νυν Σκλαβενίτης,
Ίσως είναι νωρίς ακόμα για να «κάνουμε ταμείο» και να αξιολογήσουμε το παρόν και το μέλλον μας ως εργαζόμενοι σε άλλη εταιρεία, όταν όμως τα φωτά της δημοσιότητας σβήσουν και φύγουν πάνω από τη συμφωνία και τις ανακατατάξεις μεταξύ των επιχειρηματικών ομίλων, με συμφωνίες πάνω και κάτω από το τραπέζι, με δικαστήρια αλλά και εξωδικαστικές κινήσεις, θα βρεθούμε αντικειμενικά μπροστά σε νέες εξελίξεις και δυσκολίες που θα είναι αντανάκλαση των συνολικών διεργασιών στον κλάδο του εμπορίου.
Στο εμπόριο τα τελευταία χρόνια εντείνεται ο λυσσαλέος ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρηματικών ομίλων για την κυριαρχία τους στην αγορά. Η συγκέντρωση του κεφαλαίου σε όλο και λιγότερες επιχειρήσεις φέρνει εξαγορές, λουκέτα, κανόνια, συγχωνεύσεις με θύματα τους εργαζόμενους σε κάθε επιχείρηση, με ανεργία, με ένταση της εκμετάλλευσης.
Η πείρα που έχουμε αποκτήσει συνολικά το τελευταίο διάστημα, διαλύει στην πράξη όλα τα επιχειρήματα που κυριαρχούσαν τα προηγούμενα χρόνια, πως δήθεν τις επιχειρήσεις τις κλείνουν οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους, με τα δήθεν μαξιμαλιστικά αιτήματα που προβάλουν. Τόσο στον κλάδο του εμπορίου όσο και σε άλλους κλάδους είναι δεκάδες οι επιχειρήσεις που κατεβάζουν ρολά και οδηγούνται στον αφανισμό λόγω του ανταγωνισμού των επιχειρηματικών ομίλων, λόγω διαφορετικών επιλογών και επενδύσεων που καθορίζονται από νέα πεδία κερδοφορίας που προσβλέπουν τα αφεντικά και όχι εξαιτίας των «καλών» ή «κακών» χειρισμών που κάνει ο κάθε εργοδότης.
Ο Σκλαβενίτης δε βγήκε μπροστά για την ψυχή της μάνας του. Υπολογίζει σε νέα πεδία κερδοφορίας, νέες φοροαπαλλαγές, νέα ανταλλάγματα από την κυβέρνηση. Άλλωστε η ως σήμερα ανάπτυξη του ομίλου Σκλαβενίτη βασίστηκε στις πολύμορφες ενισχύσεις από την πλευρά της κυβέρνησης με χρηματοδοτήσεις και φοροελαφρυνσεις και κυρίως με τη σκληρή, εντατικοποιημένη μέχρι λιποθυμίας, εργασία των εργαζόμενων. Παράλληλα γιγαντώθηκε μέσα στην κρίση με το κλείσιμο και την εξαγορά μικρών αλυσίδων super market που συνοδεύτηκε με απολύσεις χιλιάδων εμποροϋπάλληλων.
Ο «εθνικός στόχος» της ανάπτυξης, των κερδών του ομίλου και το σλόγκαν «όλοι μαζί μπορούμε» δε μπορεί να σβήσει την κάθετη γραμμή που αντικειμενικά χωρίζει τους εργοδότες από τους εργαζόμενους, τους εκμεταλλευτές από τους εκμεταλλευόμενους. Τα σεμινάρια ενσωμάτωσης και συμβιβασμού από την εργοδοσία στους εργαζόμενους στη λογική της εταιρικής γαλήνης, δηλαδή στη θέση που αναφέρει πως οι ανάγκες των εργαζόμενων ικανοποιούνται αρκεί να υπάρχει δουλειά και να πηγαίνει καλά η επιχείρηση, ακυρώνονται από τη ζοφερή πραγματικότητα που κυριαρχεί στα καταστήματα της επιχείρησης.
Η ανάπτυξη του Ομίλου δε βελτίωσε την καθημερινότητα των εργαζόμενων μέσα και έξω από τις πόρτες των καταστημάτων. Τα μονοπώλια είναι «καταδικασμένα» να αυξάνουν τα κέρδη τους, να μεγαλώνουν τις διαστάσεις τους και την κυριαρχία τους για να ανταπεξέρχονται στον ανταγωνισμό και σε αυτό το κυνήγι του κέρδους ο Σκλαβενίτης δεν αποτελεί εξαίρεση.
Χαμένος από χέρι είναι όποιος εργαζόμενος νομίζει ότι έχει εξασφαλισμένη την εργασία του, τα όποια δικαιώματα έχουν απομείνει. Χαμένος είναι ο εργαζόμενος που σηκώνει ψηλά τη σημαία του αφεντικού του, που θεωρεί την επιχείρηση οικογένεια, που βάζει τα πόδια του στα παπούτσια του εργοδότη, που παρακολουθεί τις εξελίξεις με τα παραμορφωτικά γυαλιά του εργοδότη και όχι με τα δικά του.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Οι νομοί του καπιταλισμού, του συστήματος που βασίζεται στη διαρκή και με ένταση εκμετάλλευση είναι αδυσώπητοι. Όσο προχωρά η συγκέντρωση του πλούτου σε λιγότερες επιχειρήσεις και ο κλάδος θα παρουσιάζει υψηλότερα ποσοστά μονοπώλησης τόσο ο ανταγωνισμός θα επιδρά εις βάρος των δικαιωμάτων μας. Οι επιχειρήσεις θα κοιτούν να μειώσουν το «εργατικό κόστος» δηλαδή τους μισθούς μας, θα τσακίζουν τα ωράρια μας, θα μελετούν την «απαλλαγή» τους από λειτουργικά βάρη (διπλά λογιστήρια, πολλές αποθήκες, πολλά καταστήματα σε κάθε περιοχή).
Μη μένουμε απροετοίμαστοι στη θύελλα που έρχεται!
Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να αισθάνεται εφησυχασμένος! Άλλωστε τόσο το κείμενο με τους όρους της συμφωνίας όσο και οι τωρινές γενικότερες εξελίξεις, με την κυβέρνηση να ετοιμάζει νέο Γολγοθά για τους εργαζόμενους, με νέα άγρια μέτρα ενάντια στο λαϊκό εισόδημα και τις εργασιακές σχέσεις, με απελευθέρωση απολύσεων, με χτύπημα των αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης, απαιτούν επαγρύπνηση και αγωνιστικότητα.
Έχουμε πλέον συσσωρευμένη πείρα από τους αγώνες μας, από τις πυκνές εξελίξεις των τελευταίων μηνών! Όταν ο προηγούμενος εργοδότης αξιοποιούσε όλο το νομικό οπλοστάσιο των κυβερνήσεων ώστε να απαλλαγεί από εμάς που τον κάναμε πάμπλουτο από την σκληρή και αδιάκοπη δουλειά μας.
Έχουμε εμπειρία από τον εργοδοτικό–κυβερνητικό συνδικαλισμό, από το επιχειρησιακό σωματείο του Μαρινόπουλου που σε κοινό βηματισμό με την κυβέρνηση και την εργοδοσία χρησιμοποίησε όλους τους τρόπους για να απομονώσει τους εργαζόμενους από τα κλαδικά σωματεία, να διασπάσει την ενότητα που χτίστηκε με βάση ένα πλαίσιο αιτημάτων και δράσης μέσα από ανοιχτές, δημοκρατικές και συλλογικές διαδικασίες που διαμόρφωσαν οι εργαζόμενοι της επιχείρησης.
Γνωρίζουμε το ρόλο του επιχειρησιακού σωματείου στον Σκλαβενίτη που ανήκει στις δυνάμεις του ΜΕΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ). Είναι η φωνή του εργοδότη ανάμεσα μας, ένας μηχανισμός που το Διοικητικό Συμβούλιο απαρτίζεται από διευθυντικά στελέχη του Ομίλου. Χωρίς εμφάνιση και ανακοινώσεις, χωρίς συνελεύσεις, με σταθερή απεργοσπασία και απουσία από κάθε εργατική διεκδίκηση, φυλάνε τα νώτα της εργοδοσίας απαγορεύοντας οποιαδήποτε άλλη φωνή να συμμετέχει με ψηφοδέλτιο που εκφράζει τα ταξικά μας συμφέροντα.
Όλους αυτούς ξεχωριστά αλλά και μαζί ως ενιαίο μπλοκ, θα τους βρούμε μπροστά μας το επόμενο διάστημα. Έχουμε μπόλικη πείρα από οργάνωση αγώνων με βάση τις ανάγκες μας, με τη δημιουργία επίτροπων αγώνα στα καταστήματα, στις αποθήκες, μαζί με τα κλαδικά σωματεία εμποροϋπαλλήλων σε όλη τη χώρα. Οι αγώνες μας, οι απεργίες, οι στάσεις εργασίας και όχι οι συνδιαλλαγές των σωματείων με τα πρώην και νυν αφεντικά, έφεραν αποτελέσματα, άσκησαν πιέσεις στη μάχη του μεροκάματου, της διασφάλισης των θέσεων εργασίας.
Συναδέλφισσες-συνάδελφοι,
Σε κάθε όμιλο, σε κάθε super market, σε κάθε πολυκατάστημα είναι ανάγκη να πολλαπλασιάζονται οι εστίες αντίστασης, να έρχονται τα εργατικά δικαιώματα στο προσκήνιο.
Έχουμε απέναντι μας ενιαία όλη τη μεγαλοεργοδοσία του κλάδου! Σκλαβενίτης, My market, Bασιλόπουλος, Market in, LIDL, Praktiker, Μασούτης, Καρυπίδης, Attica, Notos, Inditex και πάει λέγοντας.. έχουν ενιαία γραμμή απέναντι μας! Έχουμε περάσει ήδη αρκετές φουρτούνες με χιλιάδες απολύσεις, με κλεισίματα επιχειρήσεων (Sprinter, Φωκας, Ηλεκτρονική κλπ) και η επίθεση είναι αδιάκοπη. Στα H&M προσπαθούν να περάσουν νέες άθλιες συμβάσεις, στο Λεμονή κλείνουν καταστήματα, στο Πλαίσιο και στα Public επικρατούν συνθήκες γαλέρας και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Σας καλούμε να οργανωθείτε στα κλαδικά σας σωματεία! Να ενισχύσετε το σωματείο εργαζομένων στις επιχειρήσεις του ομίλου Μαρινόπουλος στη Β. Ελλάδα, τις επιτροπές αγώνα σε κάθε κατάστημα, σε κάθε αποθήκη! Όλοι οι εργαζόμενοι μαζί, με ταξική ενότητα απέναντι στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και το πολιτικό προσωπικό τους.
Αυτή είναι η μόνη ενότητα που γνωρίζουμε!
Η ιδία η ζωή μας επιβεβαίωσε ότι χαμένοι αγώνες είναι οι αγώνες που δεν γίνονται!
Στο δρόμο του ταξικού αγώνα, θα συναντιόμαστε καθημερινά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου