Το τελευταίο διάστημα έχουμε γίνει θεατές ενός επικοινωνιακού πολέμου με
κύριο θέμα την επικείμενη “επιχειρησιακή σύμβαση” στον "ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ".Όλα ξεκίνησαν με την ανακοίνωση της εργοδοσίας και τα μισόλογα περί μισθολογικού και εργασιακού εξορθολογισμού.
Ακολούθησαν οι δεκάδες αναρτήσεις στο διαδίκτυο στις οποίες αναφέρονταν σε κάποιους από τους όρους οι οποίοι περιλαμβάνονται σε αυτήν όπως στον κατώτατο μισθό (860 ευρώ), επίδομα γάμου (60 ευρώ) κ.α. Και ενώ αυτός ο χορός έχει στηθεί πάνω στις δικές μας πλάτες, ήρθε και η ανακοίνωση του επιχειρησιακού εργοδοτικού σωματείου που αντί να φωτίσει λίγο την υπόθεση, αντιθέτως την συσκότισε περισσότερο. Αλήθεια, αν είναι τόσο καλή αυτή η σύμβαση όπως την παρουσιάζουν μέσω ανακοινώσεων και δημοσιευμάτων, γιατί δεν τη δίνουν στους εργαζόμενους και στη δημοσιότητα;
Σ’ αυτήν την ανακοίνωση μας λένε πολλά που γνωρίζαμε μέχρι τώρα, αλλά τίποτα το χειροπιαστό για ό,τι αφορά το εργασιακό μας μέλλον. Τι μας λέει λοιπόν το επιχειρησιακό σωματείο;
Μας θυμίζει ότι σε περίοδο οικονομικής κρίσης που πολλοί εργαζόμενοι ήρθαν αντιμέτωποι με μειώσεις μισθών και πλειστηριασμούς κατοικιών, κάποιος έκτισε μια αυτοκρατορία και διαφεντεύει τις τύχες και τις ζωές 21.000 εργαζομένων.
Μας λέει ότι ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της εργοδοσίας (κάτι που έκανε πάντα άλλωστε) και μας καλεί να παραταχθούμε πίσω από τα συμφέροντά της, γιατί μόνο έτσι θα εξασφαλίσουμε την εργασία μας και μόνο έτσι οι συνάδελφοι ωρομίσθιοι που είναι καταδικασμένοι στη μισο-δουλειά και τη μισο-ζωή μπορούν να ελπίζουν ότι κάποια μέρα θα γίνουν “κανονικοί εργαζόμενοι”.
Μας λέει πως, για μια ακόμη φορά, στάθηκε στο πλευρό της εργοδοσίας και απέναντι στους εργαζόμενους που τους προτρέπει να ξεχάσουν οποιαδήποτε διεκδίκηση για την καλυτέρευση της ζωής τους και να γίνουν έρμαια στις εκάστοτε ανάγκες των εργοδοτών. Φυσικά δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά. Η υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων και η ενασχόληση με τα κοινά όντως απαιτεί σοβαρότητα και υπευθυνότητα απέναντι στους εργαζόμενους, κάτι όμως που στερούνται οι εν λόγω “συνάδελφοι”.
Μας λέει ακόμη για την Γενική Συνέλευση του σωματείου (μάλλον εννοούν το παρεάκι των εκπροσώπων - προϊσταμένων) και για τη διαπραγμάτευση με την εργοδοσία. Εδώ θα θέλαμε να τους υπενθυμίσουμε ότι αυτοί που έρχονται σε επαφή με τους εργαζόμενους μόνο στις στημένες διαδικασίες των αρχαιρεσιών και μόνο με την παρουσία “φουσκωτών”, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μιλούν εκ μέρους τους και να υπογράφουν οτιδήποτε έχει σχέση και επίπτωση στην εργασιακή τους ζωή και καθημερινότητα.
Αυτοί που πρωτοστάτησαν, τόσο στην υπογραφή κλαδικών συμβάσεων με μειώσεις μισθών, όσο και στην κατάργηση των κλαδικών, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μας δεσμεύουν κάτω από μια επιχειρησιακή σύμβαση για την οποία δεν ενημερωθήκαμε και δεν ζητήθηκε και η γνώμη των εργαζομένων.
Σε όλο το κείμενο της ανακοίνωσης, οι συντάκτες του κειμένου αναφέρουν με εύσχημο τρόπο το “εθνικό σχέδιο ανάπτυξης” του κεφαλαίου, ξαναφρεσκάρουν τον χρεοκοπημένο κοινωνικό διάλογο “ανταποκριθήκαμε στην επίσημη πρόσκληση την οποία μας απηύθυνε η επιχείρηση”, απαιτούν την κοινωνική συναίνεση στους αντεργατικούς στόχους των μονοπωλίων, σερβίρουν ξανά την απάτη ότι με την ανάπτυξη των εταιρειών μπορούν να βγουν κερδισμένοι και οι επιχειρηματικοί όμιλοι (ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ) και οι εργαζόμενοι “και η διασφάλιση των θέσεων εργασίας προϋποθέτει το να παραμείνει η ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ υγιής και να συνεχίσει να αναπτύσσεται” .
Το ίδιο σχέδιο υπερασπίστηκε η ηγεσία της ΓΣΕΕ, όταν καταψήφισε την απεργία ενάντια στο πολυνομοσχέδιο και την πρόταση των σωματείων για πανεργατική απεργία για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων, “το εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο” υπερασπίστηκαν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ - ΜΕΤΑ, δηλαδή αυτοί που έγραψαν την ανακοίνωση του εργοδοτικού σωματείου, στην ΟΙΥΕ και στο ΕΚΑ και καταψήφισαν την ίδια πρόταση των σωματείων για απεργιακή κινητοποίηση, με πλαίσιο δράσης υπογραφή συλλογικών συμβάσεων.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η ανακοίνωση του εταίρου σωματείου - κολαούζου της εργοδοσίας (πρώην επιχειρησιακό "Καρφούρ-Μαρινόπουλου") που καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να στοιχίσει τους εργαζόμενους στα συμφέροντα της εργοδοσίας.
Οι ανάγκες και τα συμφέροντα των εργαζομένων ποτέ δεν καλύφθηκαν και δεν δικαιώθηκαν όσο οι εργαζόμενοι έμεναν κάτω από τη σημαία της εργοδοσίας και μοχθούσαν για τα συμφέροντά της. Τα παραδείγματα γι΄ αυτό είναι πολλά και γενικότερα στο χώρο του εμπορίου, αλλά και ειδικότερα στο χώρο του εμπορίου τροφίμων. Φτάνει να αναλογιστεί κανείς την εξέλιξη και την πορεία πολλών εταιρειών ("ΑΤΛΑΝΤΙΚ", "ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ", "ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ" κ.ά.) που οι επιχειρηματικές επιλογές των εργοδοτών οδήγησαν χιλιάδες εργαζομένους στην ανεργία και την απληρωσιά ενώ οι ίδιοι συνέχισαν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα σε άλλους τομείς. Μόνο όπου υπήρξε οργάνωση των εργαζομένων από τα κάτω έγινε δυνατό να αντικρουστεί η εργοδοτική αυθαιρεσία.
Η ανακοίνωση του εργοδοτικού επιχειρησιακού σωματείου καταλήγει με μια έξαρση εθνικοπατριωτισμού για να είναι και επίκαιρο και αναφέρεται στα επιτεύγματα των Ελλήνων όταν είναι ενωμένοι.
Σ’ αυτό θα αντιτάξουμε ότι όταν η εργατική τάξη είναι ενωμένη, χωρίς φυλετικούς και θρησκευτικούς διαχωρισμούς, προβάλλοντας τα δικά της συμφέροντα και πολεμώντας κάτω από την δική της σημαία μπορεί να μεγαλουργήσει και να δημιουργήσει μια καλύτερη ζωή χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Σ’ αυτήν την προσπάθεια της εργατικής τάξης, οι μόνοι που δεν έχουν θέση είναι τα τσιράκια των εκμεταλλευτών, τους οποίους το εργατικό - λαϊκό κίνημα θα τους κατατάξει στους προδότες του κινήματος.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους να βρίσκονται σε αγωνιστική ετοιμότητα και επαγρύπνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου