Στην εισήγησή του ο Λεωνίδας Στολτίδης, μέλος της Γραμματείας Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ και γραμματέας του Εργατικού Κέντρου, σημείωσε ότι «το ΠΑΜΕ έχει καθορίσει την 1η Μάη ως σταθμό ελέγχου της δράσης των σωματείων, με βάση το πλαίσιο και τους άξονες πάλης του που επικαιροποιήθηκαν μετά τις εκλογές και τις προγραμματικές δηλώσεις της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Ο βασικός άξονας γύρω από τον οποίο προβάλλουμε το πλαίσιο αιτημάτων και επιδιώκουμε την οργάνωση της πάλης είναι: Καμία ανοχή στη νέα συμφωνία κυβέρνησης - δανειστών, στις διαπραγματεύσεις κυβέρνησης κεφαλαίου ΕΕ και ΔΝΤ. Αγώνας για την κάλυψη των απωλειών, διεκδίκηση της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Ανοίγουμε τη συζήτηση για τις προϋποθέσεις και το δρόμο με τον οποίο θα ικανοποιηθούν αυτές μέσα από τις ιδιαίτερες εμπειρίες του κάθε κλάδου».
Με δεδομένο ότι η Πρωτομαγιά θα είναι η πρώτη γενική πανελλαδική απεργία με τη νέα κυβέρνηση, σε νέες συνθήκες, με τα αντεργατικά παζάρια να δίνουν και να παίρνουν σε Ελλάδα, Βρυξέλλες και ΗΠΑ, «όσο πιο μαζική είναι η συμμετοχή στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, η επιτυχία των εκδηλώσεων και του προγραμματισμού, τόσο πιο δυνατή θα είναι η απάντηση της εργατικής τάξης, ο ρόλος του ταξικού κινήματος», υπογραμμίστηκε εισηγητικά.
Μέτρα για την επιτυχία της απεργίας
Στα πρακτικά μέτρα που πρέπει να δει κάθε συνδικαλιστική οργάνωση, στο δρόμο προς την απεργία της Πρωτομαγιάς, αναφέρθηκαν στην εισήγηση τα εξής: «Συνεδριάσεις ΔΣ, συνεδριάσεις των ψηφοδελτίων μας, οργανωμένη παρέμβαση στα σωματεία που είμαστε μειοψηφία, που έχουμε λίγες δυνάμεις. Τα συνδικάτα να βγάλουν τη δική τους ανακοίνωση. Να μη μείνουμε μόνο στην απόφαση του ΔΣ, να επιμείνουμε η απεργιακή απόφαση να συζητηθεί από περισσότερους, με γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις.
Τα κλαδικά μας συνδικάτα να πραγματοποιήσουν κοινές συνεδριάσεις με επιχειρησιακά σωματεία, με θέμα την απεργία και τη συγκέντρωση της 1ης Μάη. Να μετρήσουν βήματα στη λειτουργία τους. Να πάρουμε όλα τα μέτρα για το πλατύ άνοιγμα, να αξιοποιήσουμε όλες τις μορφές, περιοδεία, σύσκεψη, μοίρασμα υλικού στο σχόλασμα κ.ά. Θέλουμε να πολλαπλασιαστούν οι χώροι που θα κάνουν εκδήλωση τα συνδικάτα με όλους τους τρόπους: Στάση εργασίας, γενική συνέλευση, περιοδεία και παράταση του διαλείμματος, στο σχόλασμα, στην αλλαγή βάρδιας κ.ά.
Ιδιαίτερα την περίοδο που διανύουμε, είναι βασικός στόχος να μπούμε σε χώρους δουλειάς. Επιδιώκουμε να σπάσει η απαγόρευση σε περισσότερους, να σπάει ο φόβος των εργαζόμενων, να κατακτιέται η δυνατότητα παρέμβασης των συνδικάτων, η παρουσία των συνδικαλιστών στα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις.
Να μπουν σε κάθε συνεδρίαση ιδιαίτεροι στόχοι για νέες εγγραφές στα σωματεία, ιδίως σ' αυτά που πάμε για αρχαιρεσίες το επόμενο διάστημα. Η δημιουργία μιας ομάδας ανθρώπων πρωτοπόρων η έστω δραστήριων σε βασικές βιομηχανίες - βιοτεχνίες, επιχειρήσεις και οργανισμούς είναι όρος για να έχει αποτέλεσμα η δουλειά μας. Οι συσχετισμοί δεν αλλάζουν με μια καλή εξόρμηση, με συνθήματα ή με το μοίρασμα μιας ανακοίνωσης».
Μέτωπα και χώροι δουλειάς
Ειδικά για τη δουλειά των συνδικάτων της Θεσσαλονίκης, ιεραρχήθηκαν τα παρακάτω μέτωπα: Κυριακή Αργία. Όπως αναφέρθηκε στην εισήγηση «και εδώ υπάρχει διγλωσσία από την κυβέρνηση, που πρέπει να αποκαλύψουμε στους εργαζόμενους». Απολύσεις και απλήρωτη εργασία. Αναφέρθηκαν μια σειρά χώροι όπου το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα οξυμένο και πρέπει να πέσει βάρος στην προετοιμασία της Πρωτομαγιάς. Ξεχωριστή αναφορά έγινε στις εξελίξεις στο Μετρό με τις δεκάδες απολύσεις.
Μέτρα ανακούφισης των ανέργων. Στόχος είναι «να μπούμε μαχητικά μπροστά με αιχμή τις επιτροπές ανέργων σε επίπεδο σωματείων αλλά και Λαϊκών Επιτροπών». Πάλη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, με αιχμή το αεροδρόμιο «Μακεδονία», το Λιμάνι, τον ΟΣΕ. Παρεμβάσεις για τα ζητήματα της Υγείας, της Παιδείας κ.ά. Στη μαθητεία και στην κατάρτιση, όπου πρέπει να συνεχιστεί η παρέμβαση των σωματείων στις σχολές μαθητείας (π.χ. Λογιστές, Θεαγένειο, Ιδιωτικοί, Οικοδόμοι, ΣΕΤΗΠ, επισιτισμός) διευρύνοντας την καταγραφή με τέτοια παιδιά, με νέες εγγραφές στα σωματεία, με συμμετοχή στην πρωτομαγιάτικη απεργία.
Όπως τονίστηκε επίσης, «η μαζικότητα, η εμφάνιση, η ζωντάνια, η μαχητικότητα, η πειθαρχεία, η οργανωμένη παρουσία των κλάδων, των συνδικάτων, των επιτροπών στις απεργιακές συγκεντρώσεις, η περιφρούρηση, αποτελούν όρους και προϋποθέσεις για την επιτυχία της πρωτομαγιάτικης απεργίας και της απεργιακής συγκέντρωσης στο Άγαλμα Βενιζέλου».
Η στάση των άλλων δυνάμεων
Για τη στάση των άλλων δυνάμεων, ο Λ. Στολτίδης σημείωσε την ανάγκη «να επιμείνουμε και να ανοίξουμε το ζήτημα του εργοδοτικού συνδικαλισμού, με καλό σχεδιασμό, σε σύγκρουση μ' αυτόν. Σε κάθε χώρο δουλειάς η παρέμβασή του ήταν καταλυτική για να πετύχουν οι εργοδότες τις αξιώσεις τους: Στο Μετρό για να απολύσουν χωρίς αντίσταση και να επαναπροσλάβουν χωρίς ΣΣΕ. Στον ΟΤΕ, η υπογραφή σύμβασης με μειώσεις 11% περιγράφηκαν ως "κατάκτηση". Στην "Hellenic Steel" επέβαλαν σιωπή, για να χαθούν τάχα οι αποζημιώσεις.
Στην ΕΛΒΟ καλλιεργούν κλίμα αναμονής και δε λένε κουβέντα για τους ευρύτερους σχεδιασμούς στην αμυντική βιομηχανία. Στη χημική βιομηχανία, σε αγαστή συνεργασία εργοδοτικοί και δικηγόροι "δουλεύουν" για να μην υπάρξει καμιά αγωνιστική διεκδίκηση για τα δεδουλευμένα».
Η παρέμβαση του Γιώργου Πέρρου
Στα καθήκοντα του ταξικού κινήματος, μπροστά στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται με τους ανταγωνισμούς στην περιοχή, τις εξελίξεις στο επίπεδο της οικονομίας και τη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αναφέρθηκε στην παρέμβασή του ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της εκτελεστικής γραμματείας του ΠΑΜΕ.
Όπως είπε, «ένα από τα βασικά καθήκοντα που έχουμε μπροστά μας είναι να πάρουμε όλα εκείνα τα μέτρα για να μη βρεθεί το συνδικαλιστικό κίνημα και ιδιαίτερα εκείνες οι δυνάμεις που παλεύουν μαζί μας, που έχουν αγωνιστικές διαθέσεις, απογοητευμένες, συμβιβασμένες, στη γραμμή της ταξικής συνεργασίας. Πράγμα που αποτελεί όρο για τα επιχειρηματικά συμφέροντα, για το ξεπέρασμα της κρίσης τους». Και τόνισε ότι «στο συνδικαλιστικό κίνημα, υπάρχουν εκείνες οι δυνάμεις που έχουν αναλάβει βρώμικο ρόλο απέναντι στην εργατική τάξη και τα συμφέροντά της. Επομένως απαιτείται από όλους μας αυξημένη ανησυχία, γιατί ο αντίπαλος είναι αδίστακτος».
Παρουσιάζοντας πώς πρέπει να δυναμώσει η παρέμβαση του ταξικού κινήματος το επόμενο διάστημα, ανέφερε ότι «πρέπει να ανοίξουμε εστίες αντίστασης παντού, να διευρυνθούν οι πρωτοβουλίες που έχουν αποφασισθεί με βάση τα μέτωπα πάλης. Μέσα από αυτές, οι δεσμοί με κάθε χώρο δουλειάς θα δυναμώνουν. Πρέπει να βρεθούμε ακόμα πιο κοντά στις αγωνίες, στις ανάγκες των εργατών. Κρινόμαστε όλοι μας από την προσπάθεια να κινητοποιήσουμε δυνάμεις, να βάλουμε στη μάχη όλο και περισσότερους, να δημιουργούμε κίνημα διεκδικητικό, με κάθε αγώνα που ανοίγεται».
Αναφέρθηκε επίσης στην αναζωπύρωση του «κοινωνικού διαλόγου» από την ΕΕ, την Κομισιόν, τους εργοδότες, που δείχνει ότι ο «κοινωνικός διάλογος» παραμένει ένα από τα βασικά εργαλεία στη φαρέτρα των μονοπωλίων και του πολιτικού τους προσωπικού για την προώθηση των συμφερόντων τους. Και σημείωσε ότι πρέπει το ταξικό κίνημα να αναδείξει το ρόλο και τη στόχευση του «κοινωνικού διαλόγου», που δεν είναι άλλος από την ενσωμάτωση πλατιών εργατικών μαζών και του εργατικού κινήματος στην πολιτική τους.
Σημείωσε ότι πρέπει να δυναμώσει η αποκάλυψη της πολιτικής της κυβέρνησης. «Η δράση μας, οι πρωτοβουλίες μας, τα επιχειρήματά μας να αποδεικνύουν ότι η πολιτική της δεν είναι φιλολαϊκή, δεν ήρθε να υπηρετήσει τα συμφέροντα του εργατόκοσμου, αλλά των επιχειρηματικών ομίλων. Και οι εξελίξεις στους κλάδους (Ενέργεια, λιμάνια κ.λπ.) είναι μια χειροπιαστή απόδειξη», είπε.
Τόνισε ότι πρέπει να ενταθεί η προσπάθεια να κάνουμε λιανά στον κόσμο τη γραμμή του ταξικού κινήματος. «Η σύγκρουση και η ανατροπή που εμείς θέλουμε ως λύση στη δικτατορία των μονοπωλιακών ομίλων δεν μπορεί να είναι μόνο ένα σύνθημα. Για να πειστεί η εργατική τάξη χρειάζεται να δείχνουμε ποια συμφέροντα συγκρούονται, ποια είναι η αιτία των προβλημάτων που ζούμε», ανέφερε.
Πρόσθεσε πως πρέπει να ανοίξει πόλεμος και με τα περί «πατριωτικού καθήκοντος». Όπως είπε, «αυτοί που βρίσκονται στις λίστες των τραπεζών μιλούν για πατριωτισμό σ' αυτούς που βρίσκονται στις λίστες της ανεργίας. Πρέπει να γίνεται κατανοητό ότι η διαπραγμάτευση και οι συμφωνίες γίνονται για να χάσουν οι εργαζόμενοι. Η εξέλιξη με τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, του ΟΑΕΔ, της Περιφέρειας, λένε ότι είναι πράξη πατριωτική, αρκεί να γλιτώσουμε από τους δανειστές. Βέβαια όλοι γνωρίζουμε που πάει ο κόπος και ο ιδρώτας μας».
Και τέλος σημείωσε ως ιδιαίτερα σημαντικό, μέσα σε αυτές τις σύνθετες εξελίξεις, το ζήτημα των αρχαιρεσιών στους κλάδους, τα σωματεία, στους χώρους δουλειάς. Όπως είπε, «πρόκειται για πόλεμο που θέλει ολοκληρωμένη προετοιμασία. Η αλλαγή συσχετισμών έχει σημασία να εκφραστεί παντού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου