Ένωση Εμποροϋπαλλήλων Ν. Θεσ/νίκης:Η αντισεισμική θωράκιση και προστασία είναι σύγχρονη ανάγκη της εργατικής τάξης και του λαού!

   

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ    

Οι πρόσφατες σεισμικές δονήσεις στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη επανέφεραν για άλλη μια φορά στο επίκεντρο της συζήτησης το ζήτημα της αντισεισμικής θωράκισης και του ελέγχου, μα και ευρύτερα το ζήτημα της Πολιτικής Προστασίας (αντισεισμικά, αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά κ.α. έργα).

   Παρά τους κομπασμούς της κυβέρνησης για τον κρατικό μηχανισμό, ο οποίος λειτούργησε όπως έπρεπε, τα ίδια τα στοιχεία είναι ανησυχητικά. Ο αντισεισμικός έλεγχος είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες πόσο μάλλον οι αντίστοιχες παρεμβάσεις για την ενίσχυση των κτιρίων που εμφανίζουν ζημιές.

   Σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Εκτίμησης Σεισμικού Κινδύνου,
μόνο 1 στα 5 δημόσια κτίρια που χρήζουν αντισεισμικού ελέγχου έχει ελεγχθεί (16.000-17.000 από τα συνολικά 87.000) Για δευτεροβάθμιο έλεγχο, ούτε λόγος.

   Ταυτόχρονα, το 80% των 4.000.000 κτιρίων της χώρας έχουν χτιστεί πριν από το 1985, δηλαδή πριν τεθεί σε εφαρμογή ο σύγχρονος αντισεισμικός κανονισμός, συνεπώς χρήζουν ελέγχων και ενισχύσεων.

Τι έδειξε η πρόσφατη σεισμική δόνηση στην Αθήνα στις 19/7

   Σύμφωνα με καταγγελία του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας σε μεγάλα εμπορικά κέντρα και καταστήματα, ιδιαίτερα στο κέντρο της Αθήνας, προκλήθηκε πανικός και δεν μπήκε καν σε εφαρμογή σχέδιο εκκένωσης των εργασιακών χώρων. Από καταγγελίες συναδέλφων υπάρχουν περιπτώσεις επιχειρήσεων που δεν έχουν εκπονήσει σχέδιο εκκένωσης. Συνάδελφοι μας συνωστίστηκαν μπροστά από πολυώροφα και παλαιά κτήρια,  άλλοι με εντολή των διευθύνσεων μπαινόβγαιναν για δουλειά κατά την διάρκεια των μετασεισμών ενώ σε αρκετές επιχειρήσεις οι εργαζόμενοι παρέμειναν μέσα στους εργασιακούς χώρους.  

  Σε άλλους χώρους δουλειάς στην Αττική η εικόνα ήταν ίδια. Πολλά ταξικά σωματεία κατήγγειλαν και άλλες περιπτώσεις επιχειρήσεων όπου η εργοδοσία αρνήθηκε να εκκενώσει τους χώρους δουλειάς και ανάγκασε τους εργαζόμενους να συνεχίσουν να δουλεύουν, εγκλωβίζοντάς τους και θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους. 

   Συνολικά, έγινε φανερό ότι σε πολλούς χώρους εργασίας δεν έχει εκπονηθεί σχέδιο διαφυγής και διάσωσης, ούτε μελέτες καταλληλότητας των κτιρίων. 

   Η εικόνα δεν είναι πολύ διαφορετική στη Θεσσαλονίκη. Παρά το σεισμογενή χαρακτήρα της ευρύτερης περιοχής, οι έλεγχοι είναι πολύ πίσω ενώ η αντισεισμική εκπαίδευση και τα οργανωμένα σχέδια διαφυγής σε χώρους δουλειάς είναι ανύπαρκτη. Και στην πόλη μας η πίεση των κρατικών μηχανισμών για μέτρα, είτε από το υπουργείο εργασίας είτε από την υποστελεχωμένη ως εκεί που δεν πάει Επιθεώρηση Εργασίας είναι συνήθως ανύπαρκτη.

Η ανάπτυξή τους τσακίζει τη ζωή μας!

      Για άλλη μια φορά έγινε ολοφάνερο ότι η εργοδοσία αντιμετωπίζει την ασφάλεια των εργαζομένων ως κόστος. Μπήκε μπροστά η «λειτουργία» και η «συνέχιση της δραστηριότητας των επιχειρήσεων» σε βάρος της ίδιας της ζωής των εργαζομένων. Ταυτόχρονα, οι κρατικοί και ελεγκτικοί μηχανισμοί συνεχίζουν να μην πραγματοποιούν αντισεισμικούς ελέγχους σε χώρους δουλειάς και να μην πιέζουν την εργοδοσία για τη λήψη μέτρων για την προστασία της ζωής των εργαζομένων, προφανώς γιατί αυτά κοστίζουν...

   Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου εκλύεται το 50% της σεισμικής ενέργειας της Ευρώπης και στην οποία γίνεται ένας αρκετά ισχυρός σεισμός κάθε ενάμιση χρόνο, το να γίνει ένας μεγάλος σεισμός είναι κάτι απολύτως αναμενόμενο. Παρόλα αυτά τα αντίστοιχα μέτρα προστασίας είναι πολύ πίσω από τις τεράστιες ανάγκες.

   Αιτία για αυτό είναι το γεγονός ότι και στον τομέα της Πολιτικής Προστασίας η πολιτική του αστικού κράτους και των κομμάτων της εργοδοσίας είναι ταξική. Ο ζωτικός αντισεισμικός σχεδιασμός και προστασία, στη βάση της ανάλυσης «κόστους - οφέλους» πάνω στην ανθρώπινη ζωή, κρίνεται ότι δεν αποφέρει κέρδη και έτσι δεν αποτελεί «επιλέξιμη» δαπάνη ή δραστηριότητα.

Ως εδώ! Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες!

   Η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστημονικής γνώσης καθιστά αδικαιολόγητο σήμερα οι εργαζόμενοι να είναι έρμαια των φυσικών καταστροφών, επειδή το αντίθετο δε συμφέρει τους μεγαλοεργοδότες. Η Ένωση Εμποροϋπαλλήλων ν. Θεσσαλονίκης καλεί όλους τους συναδέλφους του κλάδου να δυναμώσουν το σωματείο τους. Να μπούμε μπροστά στη διεκδίκηση μέτρων προστασίας από τους σεισμούς, να διεκδικήσουν στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές:

·    Ολοκλήρωση, εντός σαφούς χρονοδιαγράμματος, του ελέγχου χώρων όπως τα σχολεία, τα δημόσια κτίρια, ελέγχων σε ιδιωτικά κτίρια, με προτεραιότητα αυτά που στεγάζουν μεγάλους εργασιακούς χώρους ή χώρους ψυχαγωγίας και διασκέδασης με συνάθροιση πλήθους.

·    Ενίσχυση των αρμόδιων υπηρεσιών με πόρους, με το απαραίτητο προσωπικό και μέσα. Υπαγωγή όλων των σχετικών υπηρεσιών και οργανισμών σε έναν ενιαίο οργανισμό - φορέα και γενναία κρατική χρηματοδότηση για την ανάπτυξη της έρευνας και τη διαρκή επικαιροποίηση των αντισεισμικών προδιαγραφών και κανονισμών, με κριτήριο την ασφάλεια.

·    Εκπόνηση συγκεκριμένων σχεδίων άμεσης αντίδρασης, γρήγορης εκκένωσης και διαφυγής σε περίπτωση σεισμού και άλλων καταστάσεων.

·    Ουσιαστική αναβάθμιση των μηχανισμών Πολιτικής Προστασίας, για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και τεχνολογικών ατυχημάτων μεγάλης έκτασης, με ενίσχυση σε ανθρώπινο δυναμικό και μέσα.

·     Προστασία και αναβάθμιση των ελεύθερων - ανοιχτών χώρων που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ως χώροι καταφυγής σε περίπτωση σεισμού. Ανάπτυξη και νέων ελεύθερων χώρων.

·    Συγκοινωνιακό και κυκλοφοριακό σχεδιασμό, ρυθμίσεις για αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών, προσβάσεις και οδούς διαφυγής του πληθυσμού.

·    Ενίσχυση των αρμόδιων υπηρεσιών με πόρους, με το απαραίτητο προσωπικό και μέσα. Υπαγωγή όλων των σχετικών υπηρεσιών και οργανισμών σε έναν ενιαίο οργανισμό - φορέα και γενναία κρατική χρηματοδότηση για την έρευνα και την επικαιροποίηση των αντισεισμικών προδιαγραφών και κανονισμών. Εξεύρεση κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό, από το ΕΣΠΑ και το ΠΕΠ ή από την περικοπή των υπέρογκων ΝΑΤΟικών δαπανών, από τους πόρους που έχουν παρακρατηθεί διαχρονικά από την Τοπική Διοίκηση.

                             Η αντισεισμική θωράκιση και προστασία είναι 

                          σύγχρονη ανάγκη της εργατικής τάξης και του λαού!

Το Δ.Σ.