Η δική μου η πατρίδα

Τέτοιες μέρες, στις 20 του Ιούλη 1974, τουρκικά στρατεύματα αποβιβάζονταν στην Κύπρο ανοίγοντας μια νέα σελίδα στο δράμα του κυπριακού λαού, με το 38% του νησιού να παραμένει υπό στρατιωτική κατοχή έως τις μέρες μας.

Με το ποίημα «Η δική μου η πατρίδα», που έγραψε στα 18 της χρόνια, η τουρκοκύπρια ποιήτρια Νεσέ Γιασίν, έγινε σύμβολο της κυπριακής επανένωσης. Το ποίημα έχει μελοποιήσει ο Μάριος Τόκας, ο αγαπημένος Κύπριος συνθέτης που έφυγε τόσο πρόωρα από τη ζωή.

Η Νεσέ Γιασίν γεννήθηκε το 1959, στην ελληνοκυπριακή πλευρά του νησιού, από Τουρκοκύπριους γονείς. Μετά τις σπουδές της βρέθηκε στην κατεχόμενη μεριά της Λευκωσίας.

Η Νεσέ (το όνομά της σημαίνει Χαρά) που διδάσκει τουρκοκυπριακή λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου,  δέχτηκε κατά καιρούς επιθέσεις για την πολιτική της δράση.

Επί δεκαετίες η Νεσέ Γιασίν δραστηριοποιείται για την ένωση του νησιού μέσα από την ακαδημαϊκή της καθημερινότητα, την ποίησή της και με την αρθρογραφία της σε τουρκικά και τουρκοκυπριακά έντυπα.

Η δική μου η πατρίδα

Λένε πως ο άνθρωπος πρέπει την πατρίδα ν’ αγαπά
έτσι λέει κι ο πατέρας μου συχνά
Η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο
ποιο από τα δυο κομμάτια πρέπει ν’ αγαπώ;

Στο βίντεο (1991), ο Μάριος Τόκας παίζει στο πιάνο και τραγουδά στα ελληνικά και στα τουρκικά τους στίχους που μελοποίησε ο ίδιος, έχοντας στο πλευρό του την Νεσέ Γιασίν (η αυθεντικότητα της ερμηνείας και των συναισθημάτων υπερνικά την κακή ποιότητα του ήχου). «Βλέπετε πόσο εύκολα σπάζουν τα τείχη και οι πράσινες γραμμές;», ακούγεται να λέει ο συνθέτης, μέσα σε επευφημίες, πριν ξεκινήσει να τραγουδά:

πηγη:katiousa.gr